W kwietniu 1984 r. miałem zaszczyt być przewodnikiem Władysława Bartoszewskiego i jego żony Zofii Bartoszewskiej po Ann Arbor i Detroit, gdzie państwo Bartoszewscy mieli spotkania z Polonią, profesorami i studentami University of Michigan, a także przedstawicielami prasy lokalnej. Władysław Bartoszewski był bohaterem II Wojny Światowej, przeżył obóz koncentracyjny w Oświęcimiu, brał udział w Powstaniu Warszawskim jako żołnierz polskiego ruchu oporu. Był również członkiem „Żegoty” – polskiej organizacji podziemnej, której zadaniem było organizowanie pomocy dla Żydów podczas II Wojny Światowej i Holokaustu, za co przyznano mu tytuł honorowego obywatela Izraela. Po zakończeniu wojny był więziony przez polski rząd komunistyczny, a następnie wypuszczony z więzienia i oczyszczony z zarzutów podczas „odwilży” 1956 r. Po upadku reżimu komunistycznego w Polsce, Władysław Bartoszewski dwukrotnie pełnił funkcję Ministra Spraw Zagranicznych w Rządzie RP.
In April 1984, I had the honor and pleasure of serving Władysław Bartoszewski and his wife Zofia as a guide around Ann Arbor and Detroit, where the couple had meetings with local Polonia, University of Michigan faculty and students, and were interviewed by the Ann Arbor News. Władysław Bartoszewski was a true hero of World War II, a survivor of the Auschwitz concentration camp, participant of the Warsaw Uprising of 1944 as a Polish resistance fighter, and a member of Żegota, a Polish World War II resistance organization whose objective was to help Jews during the Holocaust, for which he was made an honorary citizen of Israel. After the War he was imprisoned by the Polish Communist Government and eventually released and exonerated following the 1956 de-Stalinization of the Polish Communist Party. After the fall of Communism in Poland, Bartoszewski served twice as Polish Minister of Foreign Affairs.